Can Yücel;Senden ayrılınca anımsadım dünyanın bu kadar kalabalık olduğunu.
Can Yücel;Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından, dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.
Can Yücel;Ben gidiyorum dediğimde, ‘gitme’ diyen birini değil, ben de geliyorum, yalnız gidemezsin! Diyen birini istiyorum..
Can Yücel;Kendi elinle kazdığın kuyuya, aşk, ufacık bir taş atmaktır. Gürültüsü büyüyünce sessizliğin, marifet, yosunlar gibi susmaktır.
Can Yücel;Birini seveceksen, onu herşeyinle sevme. Çünkü bittiğinde; onu unutamamana değil, unutamayacak kadar çok sevdiğine yanarsın.
Can Yücel;
Sana ihtiyacım var,gel! Diyebilmekmiş güçlü olmak,sana ‘git’ dediğimde anladım.
Biri sana git dediğinde “kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek,
“git” dediklerinde gittiğimde anladım .
Can Yücel;Bazen her şeyi unutup sadece sımsıkı sarılmak istersin; ama bir şey hep engel olur.Nedir o biliyor musun?"Gurur."
Can Yücel;Önemli olan bir omuza yaslanmak değil;o omuzda yaslanmak. . . !
Can Yücel;Çok çalıştım gitmeye de kalmaya da. İkiside aynı acı,ikiside rezil.Daha önce de gitmiştim ama böyle kalarak değil!
Can Yücel;Seveceksen, yalnız kaldığında aklına geleni değil, hiç aklından çıkmayanı seveceksin.
Can Yücel;Sen kasırgalara dayanmışsın, rüzgârla mı yıkıacaksın.! Başka çaren yok yüreğim,dosta düşmana karşı ayakta kalacaksın.
Can Yücel;Sen şimdi yazdığım şiirleri kendi üstüne alınıyorsun değil mi sevgili?
Sana kafiyeli cümleler fazla gelir!
Satır aralarındaki boşluklarda oyala kendini.
Can Yücel;ParayIa ‘kIas insan’ olunmuyor.
Can Yücel;Yaşadıklarını kâr sayma: yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yasa, sevdiğin kadardır ömrün.
Can Yücel;Bir insana zorla sevdiremezsin kendini, bana güven diyemezsin. O bunu hissetmiyorsa, tek bir söz söyleyebilirsin: sen bilirsin.
Can Yücel;Gitmek gerekir bazen. Fazla yormadan, daha çok bıktırmadan. Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan.
Can Yücel;Git demek kolay ama gittikten sonra üzüleceksin.“eğer git diyebilecek kadar güçlüysen, hoşçakal deyip susmasını da bileceksin.
Can Yücel;Can yüceI’e sormuşlar; neden hep babanıza şiir yazıyorsunuz?
Üstad vermiş cevabını ; anneme olan sevgimi yazacak kadar şair değilim...
Can Yücel;Terzi kolların kırılsın; gerçek de bana dar geliyor.
Can Yücel;Fukara bir midyeden başlayan deniz, nasıl da büyüdü mavi oldu.Oturmuş yere hanım hanımcık,ölümün ayaklarını yıkıyor.
Can Yücel;Bazen kırdım, çoğu kez kırıldım; ama ben hiç kimseyi kaybetmedim, sadece zamanı gelince vazgeçmesini bildim.
Can Yücel;Ekmeğe zam,tuza zam;doğruyu söyleyene dam.
Can Yücel;Kadından meleklik bekliyorsan, ona cennetini sunacaksın.
Can Yücel;Sessizlikten yaratmışsa evreni yaradan;seslerden sessizlikler yaratmaktır yaratıcılık..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder