22 Ekim 2016 Cumartesi

Mehmet Akif Ersoy

Mehmet Akif Ersoy;Bir zamanlar biz de millet, hem nasıl milletmişiz. Gelmişiz dünyaya milliyet nedir öğretmişiz.


Mehmet Akif Ersoy;Ağlarım, ağlatamam, hissederim, söyleyemem. Dili yok kalbimin ondan ne kadar bizarım.


Mehmet Akif Ersoy;Konuşmak bir mana ise susmak binbir mana.Herkes konuşmasına konuşur lakin sükut yürekli olana.


Mehmet Akif Ersoy;Hatırlar mısın?Doğduğun zaman, sen ağlardin gülerdi alem.Öyle bir yaşam sür ki,mevtin sana hande olsun.Halka matem.

Mehmet Akif Ersoy;Aldanma insanların samimiyetine,menfaatleri gelir herşeyden önce.Vaad etmeseydi allah cenneti, o’na bile etmezlerdi secde.


Mehmet Akif Ersoy;Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.


Mehmet Akif Ersoy;İki insan çeşidi vardır: zaman geçtikçe hatalarıyla yüzleşen, zaman geçtikçe yüzsüzleşen..!


Mehmet Akif Ersoy;Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, bir hilâl uğruna yâ rab, ne güneşler batıyor.

Mehmet Akif Ersoy;İnmemiştir kur’an, bunu hakkıyIa bilin,ne mezarlıkta okunmak ne de fal bakmak için.


Mehmet Akif Ersoy;Edepsizliğin başladığı yerde edebiyat biter.


Mehmet Akif Ersoy;Zannetme ki ecdadın asırlarca uyudu,nereden bulacaktın o zaman eldeki yurdu!.


Mehmet Akif Ersoy;Medeniyet dediğin açmaksa bedeninin heryerini..desene hayvanlar senden daha medeni.


Mehmet Akif Ersoy;Budur cihanda en beğendiğim meslek; sözün ödün olsun hakikât olsun tek.


Mehmet Akif Ersoy;Sahipsiz vatanın batması haktır,sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır.


Mehmet Akif Ersoy;Bekayı hak tanıyan,sa’yı bir vazife bilir,çalış,çalış ki beka sa’y olursa hak edilir.


Mehmet Akif Ersoy;Aslını gizleyemez insan, giydiği kaftanlarla.Bilmez ama kendini kandırır,söylediği yalanlarla!


Mehmet Akif Ersoy;Artık iki yüzlüleri sevmeye başladım.Çünkü yaşadıkça yirmiyüzlü insanlar görmeye başladım


Mehmet Akif Ersoy;Ne ibrettir kızarmak bilmeyen çehren,bırak kardeşim tahsili;git önce edep,haya öğren.


Cahit Arf

Cahit Arf;Elime kur’an’ı aldığımda allah’a, elime kalemi aldığımda kendime inanıyorum.


Cahit Arf;Bilim ve inanç iki ayrı unsurdur. Birleşirse devrim yapabilirsiniz.


Cahit Arf;İşlerinizi başkalarına yaptırmayın. Çünkü kendi istedikleri gibi yaparlar.


Cahit Arf;Matematik zaten her zaman vardı. İnsanoğIu onu buldu.


Cahit Arf;İki kere iki nasıl dörtse, bende o kadar akılcıyımdır.

Eflatun

Eflatun;Kanun sahibinin en önemli vazifesi; gayret gösterip edebi gerçekleştirmek ve yerleştirmektir…

Eflatun;
Bir hüküm,bütün insanların aynı şekilde sarılması gereken şey değildir. Mesela ihtiyarın raksı gibi…


Eflatun;Aşk,çok zor bir şuur bozukluğudur…


Eflatun;İnsana aklı kazandıracak olan şey yalnız ve yalnız edeptir…


Eflatun;Düşünmek,ruhun kendi kendine konuşmasıdır…

Eflatun;Hak ve doğrulukla galip olan şahıs faziletli şahıs,hak ve doğrulukIa galip oIan şehir de faziletli şehirdir.


Eflatun;Terbiyenin gâyesi,insanlarda bulunan kabiliyetleri geliştirmektir…


Eflatun;Makamını kaybedersen üzülme!Güneş de her sabah doğar ve akşam batar…


Eflatun;Hayatta göreceğiniz iş ne olursa olsun,erdem olmayınca,elde edeceğiniz her şeyin,yapacağınız her işin sonunda,utanç ve kötülük vardır…


Eflatun;Hekimlerin yaptığı en büyük hata ruhu düşünmeden yalnız bedeni tedaviye teşebbüs etmeleridir…


Eflatun;Cesaret,tehlike karşısında akıl ve zekanın kullanılmasıdır…

Mevlana

Mevlana;Kalbin bir gün seni sevgiliye götürecek. Ruhun bir gün seni sevgiliye taşıyacak. Sakın acında kaybolma. Bil ki çektiğin acı bir gün dermanın olacak.


Mevlana;Gerçek aşk’ı bilen kalp bir damla suya bile hürmetle bakar.


Mevlana;Cahil kişi gülün güzelliğini görmez, gider dikenine takılır.


Mevlana;Ben hiç dilek tutmadım, hep dua ettim.Ömrün ömrüme nasip olsun diye!


Mevlana;Sus gönlüm! Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacağina inanarak sus.


Mevlana;Nasibinde varsa alırsın karıncadan bile ders. Nasibinde yoksa bütün cihan önüne serilse sana ters.

Mevlana;Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin. Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak.

Mevlana;Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle.Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil,kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla.


Mevlana;Ey Müslüman,edep nedir diye sorarsan bil ki edep,her edepsizin edepsizliğine katlanmaktır.


Mevlana;Kaderde sevmek var ama kavuşmak yok ise şayet, Olsun!Vuslata aşık gönül susmayada razı.


Mevlana;Dediler ki:Gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Dedim ki:Gönüle giren gözden ırak olsa ne olur.


Mevlana;Nefsin ejderhadır. Öldü sanma, uykuya dalar o. Dertten eline fırsat düşmediği için uyur. Derdin bitince çıkar hemen. Hüner; dertsizken de nefsi uykuda tutmadadır.


Mevlana;Bizi bilen bilir, bilmeyende kendisi gibi bilir!


Mevlana;Yüz kişinin içinde aşık,gökte yıldızlar arasında parıldayan ay gibi belli olur.


Mevlana;Seni bağrıma değil,bağrımı ve başımı ayağının altına bastım. Gözüm toprak olacak, ama gönlüm daima aşk kokacak.


Mevlana;İsyanlardayım dedi. Hayır, imtihanlardaydı.Fark etseydi,kurtulacaktı.


Mevlana;Sarılmayı bilirmisin?Sahiplenmeyi, sahiplendiğinde sadık kalmayı?
Sen bilirmisin aşık olmayı? Bölünebilirmisin ikilere, üçlere, gerekirse binlere? Yapabilirmisin? 
Gerçekten sevebilirmisin? Sevmenin demesi olmaz.
Unutma; ya çok seversin bir kere, yada hiç sevmezsin.


Mevlana;Altın ne oluyor,can ne oluyor,inci, mercan da nedir bir sevgiye harcanmadıktan, bir sevgiliye feda edilmedikten sonra.


Mevlana;İnsan dostunun huyunu alır.


Mevlana;Aklım her gün tövbe eder.Nefsim her an tövbemi bozar. Arada kalmış bîçareyim.İyi ki Senin kapın var.


Mevlana;Her Yerde Olmak Gibi Bir Duan Varsa, Gönüllere Gir; Çünkü Sevenler, Sevdiklerini Gönüllerinde Taşırlar.


Mevlana;HARF’ler yetmedi anlaşılmama, bari Hâl’den anla.


Mevlana;Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.

Attila İlhan

Attila İlhan;Bana ait ne varsa seni korkutuyor Sana ait ne varsa hiçbiri benim değil.

Attila İlhan;Hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum ölmek yasak.

Attila İlhan;İnanmakta geç sevmekte çabuktum.

Attila İlhan;Çoğu zaman üç beş kişi için yazdığımızı sanırız, onlar bizi okumazlar. Asıl seslendiklerimiz, hiçbir zaman tanımayacağımız, başka üç beş kişidir.

Attila İlhan;Batık bir gemiymiş aşk limanında, Kader bu deyip de avutma beni. Ayrılık kapımızı çaldı sonunda Senden son dileğim unutma beni.


Attila İlhan;Sanat, toplumsal bir çabadır; toplumdan gelir, topluma döner. Fakat gelenle giden aynı şey değildir.

Attila İlhan;Türk aydını dediğimiz kişi, Batı’nın manevi ajanıdır.

Attila İlhan;Sana gelirken hep ellerim ceplerimde gelirdim, olur da aşkımın elleri üşümüştür. Avuçlarımda ısıtırım diyerekten .

Attila İlhan;Bekleme yapmayın! ‘Aşk’ını alan ‘acı’ya doğru ilerlesin.

Attila İlhan;Memleket bir kurtlar sofrasına döndü mü, isyan haktır.


Attila İlhan;KoIay diyorsun, geI bir de sen yaşa sensizIiğimi…

Attila İlhan;Acı bir tütün gibi yakıyor genzimi, Senden uzak olmak.

Attila İlhan;Gel sevgilim gel, benim dünyama gel çok zaman var içimde yerini hazırladım.

Attila İlhan;İnsan sevdiğini bırakmaz, sevmek bırakır insanı…

Attila İlhan;Ağzımın tadı yoksa, Hasta gibiysem, Boğazımda düğümleniyorsa lokmalar, Buluttan nem kapıyorsam, İnan hep güzel gözlerinin hasretindendir.

Attila İlhan;Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam , Aşkımın küçüklüğüne değil,çaresizliğimin büyüklüğüne inan.

Attila İlhan;Döndüm arkamı sana, Sen sırtımdan vurmayı seversin, yüzüm ağır gelmesin…

Attila İlhan;Ben çocuklar gibi sevdim! Devler gibi acı çektim.

Attila İlhan;Oysa ben akşam olmuşum, Yapraklarım dökülüyor usul usul. Adım sonbahar…

Attila İlhan;Ben gidip başıma belâlar aramışım o kalıp mevlâsını bulmuş.

Attila İlhan;Yaşarken çektirdiler, şimdi doğumunu kutluyorlar.


Can Yücel

Can Yücel;Senden ayrılınca anımsadım dünyanın bu kadar kalabalık olduğunu.

Can Yücel;Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından, dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.


Can Yücel;Ben gidiyorum dediğimde, ‘gitme’ diyen birini değil, ben de geliyorum, yalnız gidemezsin! Diyen birini istiyorum..


Can Yücel;Kendi elinle kazdığın kuyuya, aşk, ufacık bir taş atmaktır. Gürültüsü büyüyünce sessizliğin, marifet, yosunlar gibi susmaktır.


Can Yücel;Birini seveceksen, onu herşeyinle sevme. Çünkü bittiğinde; onu unutamamana değil, unutamayacak kadar çok sevdiğine yanarsın.


Can Yücel;
Sana ihtiyacım var,gel! Diyebilmekmiş güçlü olmak,sana ‘git’ dediğimde anladım. 
Biri sana git dediğinde “kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek, 
“git” dediklerinde gittiğimde anladım .


Can Yücel;Bazen her şeyi unutup sadece sımsıkı sarılmak istersin; ama bir şey hep engel olur.Nedir o biliyor musun?"Gurur."


Can Yücel;Önemli olan bir omuza yaslanmak değil;o omuzda yaslanmak. . . !

Can Yücel;Çok çalıştım gitmeye de kalmaya da. İkiside aynı acı,ikiside rezil.Daha önce de gitmiştim ama böyle kalarak değil!

Can Yücel;Seveceksen, yalnız kaldığında aklına geleni değil, hiç aklından çıkmayanı seveceksin.

Can Yücel;Sen kasırgalara dayanmışsın, rüzgârla mı yıkıacaksın.! Başka çaren yok yüreğim,dosta düşmana karşı ayakta kalacaksın.

Can Yücel;Sen şimdi yazdığım şiirleri kendi üstüne alınıyorsun değil mi sevgili?
Sana kafiyeli cümleler fazla gelir! 
Satır aralarındaki boşluklarda oyala kendini.

Can Yücel;ParayIa ‘kIas insan’ olunmuyor.

Can Yücel;Yaşadıklarını kâr sayma: yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yasa, sevdiğin kadardır ömrün.

Can Yücel;Bir insana zorla sevdiremezsin kendini, bana güven diyemezsin. O bunu hissetmiyorsa, tek bir söz söyleyebilirsin: sen bilirsin.


Can Yücel;Gitmek gerekir bazen. Fazla yormadan, daha çok bıktırmadan. Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan.


Can Yücel;Git demek kolay ama gittikten sonra üzüleceksin.“eğer git diyebilecek kadar güçlüysen, hoşçakal deyip susmasını da bileceksin.

Can Yücel;Can yüceI’e sormuşlar; neden hep babanıza şiir yazıyorsunuz?
Üstad vermiş cevabını ; anneme olan sevgimi yazacak kadar şair değilim...

Can Yücel;Terzi kolların kırılsın; gerçek de bana dar geliyor.

Can Yücel;Fukara bir midyeden başlayan deniz, nasıl da büyüdü mavi oldu.Oturmuş yere hanım hanımcık,ölümün ayaklarını yıkıyor.


Can Yücel;Bazen kırdım, çoğu kez kırıldım; ama ben hiç kimseyi kaybetmedim, sadece zamanı gelince vazgeçmesini bildim.

Can Yücel;Ekmeğe zam,tuza zam;doğruyu söyleyene dam.

Can Yücel;Kadından meleklik bekliyorsan, ona cennetini sunacaksın.


Can Yücel;Sessizlikten yaratmışsa evreni yaradan;seslerden sessizlikler yaratmaktır yaratıcılık..

Namık Kemal

Namık Kemal;Bu kadar adam gördüm, içlerinden hiçbiri dünyadan hoşnut değil, hiçbiri de dünyadan gitmek istemez.

Namık Kemal;İnsan, ne idraksız mahIûktür! Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de, kendi öleceğine inanmak istemez.

Namık Kemal;Vatan, bize kılıcımızın ekmeğidir.

Namık Kemal;Terbiye ana kucağından başlar; her söylenilen kelime, çocuğun şahsiyetine konan bir tuğladır.